Egypte is de thuisbasis van enkele van de oudste hondenrassen ter wereld. De oude Egyptenaren waren een van de eerste beschavingen die honden domesticeerden. Een tombe die dateert uit 3500 voor Christus. heeft een schilderij van een man die een hond aangelijnd uitlaat, een duidelijk teken dat er al lang daarvoor honden in Egypte bestonden.
Veel Egyptische honden zijn slank en kortharig, zoals je mag verwachten van het klimaat waarin ze zijn ontwikkeld.
Kirkland hondenvoer recensie
De 6 Egyptische hondenrassen
1. Saluki
Beeldcredits: Elisabetta Bellomi, Pixabay
De Saluki is een van de oudste hondenrassen ter wereld en degene die het meest wordt erkend als een Egyptische hond. Deze windhond werd ooit door nomadische stammen gebruikt om wilddieren te verjagen. Ze werden waarschijnlijk voor het eerst gefokt in de Vruchtbare Halve Maan, maar werden later ontwikkeld tot het moderne ras dat we vandaag de dag kennen door de Egyptenaren.
De Greyhound is de snelste hond over korte afstanden, maar men denkt dat de Saluki sneller is over lange afstanden. Ze kunnen een snelheid tot 68 km/u bereiken en deze volhouden. Ze hebben aanzienlijk gewatteerde voeten die schokgolven absorberen tijdens het rennen, waardoor ze een groot uithoudingsvermogen hebben.
Typische prooien voor deze dieren waren onder meer haas, vos, gazelle en jakhals. De honden werden soms bovenop kamelen gehouden, en sprongen er dan weer vanaf als er een prooidier verscheen, waardoor ze meteen een snelheidsvoordeel kregen.
De Saluki gedraagt zich nog steeds als een jachthond. Ze zijn gereserveerd tegenover vreemden, hoewel ze op geen enkele manier agressief zijn. Ze kunnen onafhankelijk zijn, wat training moeilijk maakt. Ze vervelen zich ook snel, dus ze zijn niet de beste om langere tijd alleen te blijven. Deze honden hebben wat beweging nodig, maar houden niet van ruig spel of apporteerspelletjes. Ze houden echter wel van zacht speelgoed.
2. Basenji
Foto door: Pexels
De Basenji is een soort oude jachthond. Ze zijn vooral bekend om hun ongebruikelijke jodelgeluid, vergelijkbaar met het blaffen van een Siberische Husky, maar dan met een hogere toon. De Basenji heeft de bijnaam de blafloze hond, maar ze zijn op geen enkele manier stil. Sterker nog, ze kunnen behoorlijk luidruchtig zijn.
Deze honden hebben ook andere vreemde eigenschappen. Ze worden bijvoorbeeld maar één keer per jaar loops, iets wat ze gemeen hebben met dingo's. Ze hebben ook vrijwel geen geur, in tegenstelling tot de meeste hoektanden. Ze gaan soms als een stokstaartje op hun achterpoten staan om beter zicht te krijgen.
Deze honden zijn ongelooflijk alert en nieuwsgierig. Ze zijn gereserveerd tegenover vreemden en hebben de neiging zich nauw aan één persoon te hechten en niet met anderen om te gaan. Ze kunnen niet goed overweg met huisdieren die geen honden zijn, zoals katten, omdat ze een sterke prooidrift hebben. Ze houden ook niet van vochtig weer, en velen zullen koste wat het kost water vermijden.
Ze zijn buitengewoon intelligent, maar gebruiken het meestal voor hun gewin, bijvoorbeeld om aan voedsel te komen. Op training doen ze het prima, maar zijn vaak te onafhankelijk en afstandelijk.
3. Ballades
Foto door: Quisquilia, Shutterstock
Deze hond is technisch gezien helemaal geen ras. De Baladi is echter een van de meest voorkomende honden in Egypte. Ze staan bekend als de Egyptische straathonden, dus ze worden door geen enkele fokker gefokt, maar broeden willekeurig onder elkaar als zwerfhonden. Veel van deze honden lijken op elkaar, aangezien de meeste al generaties lang op straat lopen. Ze hebben een lichte huid en zijn mager, met lange benen en grote oren. De meeste hebben gekrulde staarten.
Hoewel de adoptie van deze honden in Egypte niet wijdverbreid is, zijn ze populair geworden in de Verenigde Staten. Ze houden doorgaans van mensen en passen zich snel aan het leven in een huis aan. Ze zijn goedgemanierd en kunnen snel commando's leren. De meeste van deze honden gaan van het feit dat ze nog nooit een tennisbal hebben gezien, binnen een paar dagen naar apporteren.
Ze praten met een grommende stem in plaats van te blaffen. In het begin kan dit een beetje onaangenaam zijn, omdat veel mensen denken dat de hond agressief is. Het betekent echter ook dat de hond stiller is dan de meeste anderen. Ze klinken vergelijkbaar met Huskies, maar zijn stiller en grommender.
4. Armant
Bekijk dit bericht op Instagram
Dit is een zeldzaam ras met een ongewoon achtergrondverhaal. Tegenwoordig worden Armants vooral gevonden in Egypte, waar ze zich ontwikkelden tot het ras dat we vandaag de dag kennen. Het waren echter waarschijnlijk oorspronkelijk Europese honden die op de een of andere manier hun weg naar Egypte vonden en daar hun ras vormden. Sommigen zeggen dat ze door het leger van Napoleon zijn meegebracht en vervolgens waarschijnlijk zijn gekruist met inheemse rassen om de Armant te maken.
Ze zijn vernoemd naar een specifieke stad in Egypte genaamd Armant, waar het ras duidelijk voor het eerst werd ontwikkeld. Dit ras is vrij zeldzaam, vooral buiten Egypte. Binnen Egypte , worden ze gebruikt als herders- en waakhonden. Het gerucht gaat dat ze werden gebruikt als herdershonden in het leger van Napoleon, wat verklaart waar deze instincten vandaan komen!
5. Ibizan-hond
Beeldcredits: Sergii_Petruk, Shutterstock
Laat je niet misleiden door de naam; de Ibizaanse hond vindt zijn oorsprong in Egypte. Meer dan 5000 jaar geleden brachten Fenicische handelaren uit Egypte hun honden naar de Balearen voor de kust van Spanje om ze als konijnenjagers te gebruiken. Vanwege het rotsachtige en ruige terrein van het eiland zorgden deze honden voor het broodnodige voedsel.
Deze jagers droegen hun snelheid en jachtvermogen over aan het ras dat we nu kennen: slanke hoektanden met langwerpige gezichten. De Ibizan Hound wordt geleverd in de kleuren rood, rood en wit, wit of wit en rood. Ze staan bekend als aanhankelijk tegenover familieleden en andere gesocialiseerde honden.
6. Faraohond
Beeldcredits: Eve Photography, Shutterstock
De Farao Hond is een andere hond waarvan de voorouders terug te voeren zijn op de Fenicische handelaren. Deze keer landden de handelaren samen met hun honden in wat we tegenwoordig kennen als Libanon. Er werd gedacht dat de faraohond, net als de Ibizan-hond, op konijnen had gejaagd om hun meesters op Malta van levensonderhoud te voorzien. Dit is misschien de reden waarom Malta de faraohond de nationale hond van het land noemde.
De Faraohond is fysiek vergelijkbaar met de Ibizan Hound, maar heeft alleen een roodbruine vachtkleur. Ze kunnen goed overweg met de meeste mensen, zodat ze een geweldige aanvulling op het gezin kunnen zijn.
