Gedomesticeerde honden zijn niet monogaam, in tegenstelling tot wolven. In plaats van één enkele partner te hebben en deze te beschermen, zullen honden gedurende meerdere jaren meerdere partners hebben. Bovendien neemt de vaderhond (meestal) niet deel aan de vaderlijke zorg. Bij wolven hielpen roedelleden de moeder bij de zorg voor de pups. Dit komt echter meestal niet voor bij honden.
Om de een of andere reden verloren gedomesticeerde honden hun monogame neigingen toen mensen ze fokten. Selectief fokken elimineerde dit gedrag (opzettelijk of per ongeluk). Sommige honden vormen nog steeds een sterke band met een specifieke hond, maar dat betekent niet dat ze alleen met die hond zullen paren. De meeste honden zullen tijdens hun broedseizoen met verschillende partners paren als ze aan hun lot worden overgelaten.
gouden poedel
Zijn honden trouw aan hun partner?
Honden vertonen over het algemeen niet hetzelfde niveau van trouw of trouw aan hun partners als mensen zouden kunnen begrijpen. Honden zijn van nature geen monogame dieren, en hun paargedrag wordt beïnvloed door hun instincten, voortplantingsdrift en sociale dynamiek. In tegenstelling tot sommige monogame soorten waarbij individuen langdurige paarbanden vormen, paren honden doorgaans niet voor het leven of blijven ze uitsluitend trouw aan één partner.
In het wild leven wolven (de voorouders van gedomesticeerde honden) vaak in roedels met een dominant broedpaar en hun nakomelingen. Wolven en wilde hondachtigen kunnen zich echter ook bezighouden met polygame paring, waarbij meerdere individuen paren met verschillende partners.
Het is waarschijnlijk dat honden de neiging hebben om meerdere partners te hebben in plaats van slechts één. Dit gedrag is waarschijnlijk te wijten aan het feit dat ze gedurende duizenden jaren zijn gefokt en gedomesticeerd, waardoor hun gedrag en sociale dynamiek zijn veranderd. Dat gezegd hebbende, elke hond is een individu. Sommige honden kunnen tekenen van monogaamheid vertonen, hoewel deze meestal niet bijzonder sterk zijn. Waarschijnlijk hebben sterke banden met andere honden niet noodzakelijkerwijs invloed op de paringspatronen.
Afbeelding door: Connie Sinteur, Shutterstock
Waarom zijn honden niet monogaam?
Het gebrek aan monogamie van een hond hangt van verschillende factoren af. We weten niet waarom dit gedrag niet meer voorkomt bij honden. Hier zijn echter enkele van de meest populaire theorieën:
chow hondenras prijs
- Evolutionaire geschiedenis: Honden zijn afstammelingen van wolven, sociale dieren die in roedels leven. In een wolvenroedel vormen een alfamannetje en een alfavrouwtje doorgaans het dominante broedpaar. Andere leden van de roedel kunnen echter ook met elkaar paren, wat leidt tot een niet-monogaam paringssysteem. Hun monogamie was niet bepaald in steen gebeiteld.
- Reproductieve strategie: Net als veel andere dieren hebben honden een sterke drang om zich voort te planten en hun genen door te geven aan de volgende generatie. Niet-monogame paring vergroot hun kansen op succesvolle voortplanting en genetische diversiteit bij hun nakomelingen.
- Omgevingsfactoren: In het wild worden honden en wolven geconfronteerd met verschillende uitdagingen, zoals veranderingen in de beschikbaarheid van voedsel en omgevingsomstandigheden. Niet-monogame paring kan voordelig zijn bij het verzekeren van het voortbestaan van hun soort door de genetische diversiteit te vergroten, waardoor ze beter aangepast worden aan veranderende omgevingen. Bovendien hebben honden in gevangenschap vaak geen controle over welke partners beschikbaar zijn.
- Gebrek aan paarbinding: In tegenstelling tot sommige monogame soorten vormen honden geen langdurige paarbanden met hun partners. Hun sociale structuur is vloeiender en paringspartners kunnen veranderen afhankelijk van verschillende factoren, zoals de beschikbaarheid van potentiële partners en het paarseizoen.
- Domesticatie: Domesticatie kan het paargedrag bij honden verder beïnvloeden. Selectief fokken door mensen heeft geleid tot een breed scala aan hondenrassen met verschillend gedrag en temperament. Hoewel sommige rassen meer gehechtheid aan een specifieke partner vertonen, blijft de algehele niet-monogame aard van honden bestaan.
Conclusie
Honden zijn geen monogame dieren. In plaats daarvan paren ze met meerdere partners gedurende één broedseizoen als ze aan hun lot worden overgelaten. Gedomesticeerde honden hebben tijdens hun evolutie en domesticatie hun neiging tot monogamie verloren.
We weten niet precies waarom gedomesticeerde honden hun monogame instincten verloren. Het is waarschijnlijk een mix tussen genetica en conditionering. In gevangenschap hebben honden niet veel keus met wie ze paren, dus het zou voor hen beter zijn geweest om op een bepaald punt in hun evolutie hun neiging tot monogamie te verliezen.
Hoewel sommige honden een sterke band kunnen vormen met specifieke partners, zijn deze banden doorgaans niet exclusief, en de meeste honden zullen tijdens hun broedseizoen met verschillende partners paren. Uiteindelijk bezitten honden, net als veel andere dieren, niet hetzelfde concept van trouw of monogamie als mensen. Hun gedrag wordt gevormd door hun instincten en de sociale context waarin ze leven.
Dat gezegd hebbende, vertonen honden enkele gedragsverschillen, omdat het allemaal individuen zijn. De meeste honden zijn echter niet monogaam of komen er zelfs maar in de buurt van.
- https://pethelpful.com/dogs/Social-Structures-Canines-Are-Dogs-Monogamous
- https://en.wikipedia.org/wiki/Dog_behavior
