Zijn kikkers giftig voor honden? Door dierenartsen beoordeelde feiten

DIERENARTS GOEDGEKEURD

BEOORDEELD EN GECONTROLEERD DOOR

Dr. Lorna Whittemore

BVMS, MRCVS (dierenarts)

De informatie is actueel en up-to-date volgens het laatste veterinaire onderzoek.

Het verkennen van de wereld om hem heen maakt deel uit van de aard van uw hond, maar zijn nieuwsgierigheid en prooidrift kunnen hem in de problemen brengen, vooral als het om dieren in het wild gaat. We weten dat sommige wezens, groot of klein, een gevaar kunnen vormen voor onze pups. Hoe zit het dan met kikkers? Zijn ze giftig voor honden?

boxer beagle-mix

Als uw hond een kikker heeft gehad, raak dan niet in paniek. Hoewel alle kikkers huidafscheidingen produceren als verdedigingsmechanisme tegen roofdieren, vormen de meeste geen significante risico's voor uw hond. Een paar soorten zijn echter erg gevaarlijk, dus het identificeren van de soort en, indien nodig, contact opnemen met uw dierenarts zou in deze situatie bovenaan uw lijstje moeten staan. Blijf lezen voor meer informatie.

Kikker-/padvergiftiging bij honden

Er kan enige verwarring bestaan ​​tussen kikkers en padden, dus het is belangrijk om te weten dat padden een subclassificatie van kikkers zijn, wat betekent dat alle padden kikkers zijn, maar niet alle kikkers zijn padden. Gif is een veel voorkomend chemisch verdedigingsmechanisme in de natuur, en de meeste amfibieën, inclusief kikkers, produceren verschillende chemische afscheidingen uit de huid om zichzelf tegen roofdieren te beschermen. ¹

De gifstoffen die door de huidklieren van een kikker worden geproduceerd, variëren afhankelijk van de soort. De meeste soorten zijn slechts licht giftig als het om vergiftiging gaat, maar twee soorten padden in de Verenigde Staten kunnen ernstige vergiftiging en de dood veroorzaken.

Beeldcredits: Ryan M. Bolton, Shutterstock

Meest giftige paddensoort in de Verenigde Staten

Padden zijn giftig gedurende alle levensfasen. Het goede nieuws is dat de gevaarlijkste paddensoorten een zeer beperkt verspreidingsgebied binnen de Verenigde Staten hebben. Als u zich echter binnen het oorspronkelijke verspreidingsgebied van een van de volgende padden bevindt en uw hond heeft er een gegeten, moet u onmiddellijk contact opnemen met uw dierenarts.

Rietpad ( Jachthaven van Rijnlla )

De Cane Toad, ook bekend als de Giant Neotropical Toad of Marine Toad, komt oorspronkelijk uit Zuid-Amerika en strekt zich uit door Midden-Amerika tot in het zuiden van Texas. Ze zijn ook geïntroduceerd in andere gebieden, waaronder Florida, Hawaï, de Caribische eilanden, Guam, de Filippijnen, Papoea-Nieuw-Guinea en Australië.

rode shiba-inu

Deze landpadden bewonen de open graslanden en bossen en worden 15 tot 25 centimeter lang. Ze produceren een zeer giftige huidafscheiding, bekend als bufotoxine. Dit gif kan ernstige ziekte en dood veroorzaken bij inheemse dieren en gedomesticeerde huisdieren als ze de pad bijten of eten. Ze zijn ook giftig voor mensen en kunnen de huid en ogen verbranden van degenen die ze proberen te hanteren.

Beeldcredits: Johan Larson, Shutterstock

Colorado rivierpad ( Incilius alvarius )

De Colorado River Toad, ook bekend als de Sonoran Desert Toad, komt oorspronkelijk uit het zuidwesten van de Verenigde Staten en Noord-Mexico. Hoewel hun verspreidingsgebied binnen de Verenigde Staten vrij beperkt is, moeten degenen die van Centraal Arizona tot het zuidwesten van New Mexico leven, voorzichtig zijn met deze soort.

Net als de Cane Toad is de Sonoran Desert Toad een van de grootste soorten padden in Noord-Amerika, die wel 12 centimeter of meer kan worden. Ze bewonen de graslanden, dorre woestijnlaaglanden en bergkloven binnen hun oorspronkelijke verspreidingsgebied. Ze produceren zeer giftige huidafscheidingen die giftig zijn voor mens en dier. Deze gifstoffen hebben ook psychoactieve eigenschappen en kunnen bij honden ernstige ziekte en dood veroorzaken.

Beeldcredits: ockienot88, Pixabay

standaard poedels

Wat veroorzaakt paddenvergiftiging?

Zoals gezegd scheiden padden giftige stoffen af ​​via klieren op hun huid. Deze stoffen worden in grotere hoeveelheden uitgescheiden als het dier zich bedreigd voelt. Wanneer een pad wordt gelikt of gegeten, worden de gifstoffen opgenomen via de slijmvliezen of open wonden, wat resulteert in vergiftiging. Als uw hond water drinkt dat eieren bevat of zelfs een kom waarin een pad heeft gezeten, kan er ook vergiftiging optreden.

Tekenen van paddenvergiftiging

Als u in een gebied met deze giftige padden woont of deze bezoekt en uw hond ermee in contact is gekomen, moet u onmiddellijk contact opnemen met uw dierenarts of een dichtstbijzijnde dierenartskliniek. Vroegtijdige interventie van de eigenaar is erg belangrijk en kan een verschil maken tussen leven en dood.

Dit omvat het verwijderen van zoveel mogelijk gif uit de mond en huid van uw hond door deze met koud water af te spoelen terwijl u werkt aan het zoeken naar snelle diergeneeskundige zorg. De klinische symptomen zal zich vaak snel ontwikkelen en omvat:

• Overmatig kwijlen
• Vocaliseren
• Braken
• Diarree
• Schuimvorming in de mond
• Rode slijmvliezen
• Poot aan de mond
• Verhoogde hartslag
• Abnormaal hartritme
• Desoriëntatie
• Verlies van coördinatie
• Tremoren
• Aanvallen
• Instorten

Behandeling en prognose

Omdat blootstelling aan een pad met bufotoxine een medisch noodgeval is, moeten eigenaren onmiddellijk hulp zoeken. Het toxine uit de mond of huid spoelen met veel water moet onmiddellijk gebeuren terwijl u werkt om uw hond naar de dierenkliniek te brengen.

De behandeling omvat ondersteunende zorg zoals:

kosten van een samojeed

• Intraveneuze (IV) vloeistoftherapie – om uitdroging en verstoorde elektrolytenbalans te corrigeren.
• Temperatuurregeling –om de normale lichaamstemperatuur te behouden.
• Medicijnen tegen epileptische aanvallen – om aanvallen onder controle te houden, indien nodig.
• Anti-aritmische therapie – om eventuele hartritmestoornissen onder controle te houden.
• Anti-emetica – om braken onder controle te houden als dat nodig is.

De prognose voor paddenvergiftiging hangt af van de ernst en hoe snel de behandeling wordt gegeven. Honden die slechts milde, plaatselijke irritatie ontwikkelen, hebben vaak een goede prognose. Aan de andere kant hebben honden die ernstigere klinische symptomen ontwikkelen, zoals toevallen of hartritmestoornissen, een slechtere prognose.

Met een snelle en vroege behandeling kunnen sommige honden met paddenvergiftiging volledig herstellen, maar in gevallen waarin honden zijn blootgesteld aan een rietpad of een Colorado River Toad en de behandeling wordt uitgesteld of vermeden, zijn de sterftecijfers zeer hoog.

Beeldcredits: Roman Zaiets, Shutterstock

De 6 tips om uw hond te beschermen tegen paddenvergiftiging

1. Aarzel nooit om uw dierenarts te bellen

U dient contact op te nemen met uw dierenarts als u zich zorgen maakt over de gezondheid van uw hond. Als het om de plaatselijke fauna gaat, is uw dierenarts goed op de hoogte van de gevaren in uw regio en kan hij u de beste begeleiding bieden. Als uw dierenarts geen diensten buiten kantooruren aanbiedt, houd dan de contactgegevens bij de hand van een plaatselijke spoedkliniek die 24 uur per dag geopend is.

2. Houd toezicht op uw hond terwijl hij buiten is

Het is essentieel om uw hond goed in de gaten te houden, vooral in bekende habitats voor giftige of giftige dieren in het wild. Tenzij u zich in een veilig omheind gebied bevindt, moet u uw hond aangelijnd houden, zodat u meer controle heeft over waar hij heen gaat en wat hij onderzoekt. Als uw hond niet aangelijnd is, houd hem dan goed in de gaten en let op waar hij mee bezig is.

3. Houd voedsel- en waterbakken binnen

Padden worden aangetrokken door water en leggen er hun eieren in. Uw hond loopt het risico op toxiciteit als hij water drinkt met paddeneieren of zelfs uit een waterbak waarin een giftige pad heeft gezeten. De beste manier om dit te voorkomen als u in een gebied woont of zich momenteel bevindt waar de Cane Toad of de Colorado River Toad inheems is, is door alle voer- en waterbakken binnenshuis te houden en uw hond uit de buurt van vijvers, meren en rivieren te houden. banken.

Afbeelding door: Anastasiya Tsiasemnikava, Shutterstock

4. Breng uw hond 's nachts of na een regenbui naar binnen

Padden zijn het meest actief 's nachts en onmiddellijk na regen. Als u in een gebied woont met gevaarlijkere paddensoorten, zorg er dan voor dat u uw hond bij het vallen van de avond of na een regenbui binnenbrengt, zodat hij veilig binnen is tijdens de meest actieve tijd van zijn pad.

5. Houd uw tuin schoon

Padden verstoppen zich overdag onder puin, struiken en verschillende voorwerpen om direct zonlicht te vermijden. Als je tuin vol schuilplaatsen is, is de kans groter dat padden zich verstoppen. In gebieden met zwaar giftige padden moet je je tuin schoon houden en vuil verwijderen om de padden weg te houden.

6. Overweeg een barrière

In gebieden met gevaarlijke padden kun je een hek plaatsen om te voorkomen dat ze je tuin binnenkomen. Het is een duur project, maar het zal het aantal giftige padden op uw terrein beperken.

Beeldcredits: Khromova Anna, Shutterstock

hoe zich te ontdoen van de geur van hondenpoep

Conclusie

Kikkers scheiden een giftige stof af van hun huid om zichzelf te beschermen tegen roofdieren. Gelukkig de meesten kikkers en padden in de Verenigde Staten zal slechts milde klinische symptomen veroorzaken. Als u zich echter in een gebied bevindt waar de Cane Toad of de Colorado River Toad voorkomt, volg dan onze tips om ze uit de buurt van uw hond te houden. Neem altijd contact op met uw dierenarts als u zich zorgen maakt over iets waarmee uw hond in contact is gekomen of als hij ongebruikelijke symptomen ervaart.