DIERENARTS GOEDGEKEURD
BEOORDEELD EN GECONTROLEERD DOOR
Dr. Lauren Demos
DVM (dierenarts)
De informatie is actueel en up-to-date volgens het laatste veterinaire onderzoek.
Kom meer te weten
Honden kunnen, net als mensen, ligamenten in hun knieën scheuren. Terwijl mensen voorste kruisbanden (ACL's) hebben, hebben honden craniale kruisbanden (CCL's). Het ligament biedt stabiliteit aan de kniegewrichten van honden. Terwijl mensen vaak hun kruisbandblessures verwonden tijdens het beoefenen van sporten zoals voetbal of basketbal, hebben honden meer kans op degeneratieve problemen die na verloop van tijd duidelijk worden, maar traumatische verwondingen kunnen ook optreden. Honden met volledige VKB/CCL-scheuren kunnen niet lopen en hebben tijd nodig om te herstellen.
Honden kunnen gedeeltelijke of volledige CCL-scheuren en breuken hebben. Gedeeltelijke tranen worden in de loop van de tijd vaak ernstiger en kunnen soms resulteren in volledige ligamentrupturen. Honden kunnen echter lopen met ligamentische verwondingen, vooral gedeeltelijke scheuren, maar het is geen goed idee om ze hun gewonde gewrichten te laten belasten. Traumatische breuken treden vaak plotseling op wanneer honden bezig zijn met activiteiten die snelle richtingsveranderingen vereisen. Deze verwondingen kunnen pijnlijk zijn en honden vermijden doorgaans het belasten van het getroffen ledemaat.
Wat zijn enkele veel voorkomende symptomen van CCL-tranen bij honden?
Omdat CCL-problemen vaak verband houden met degeneratieve slijtage, zijn er soms weinig herkenbare eerste tekenen dat er iets aan de hand is. Het is mogelijk dat honden met gedeeltelijke tranen kunnen lopen zonder hinken of andere tekenen van kreupelheid. Ze gaan soms anders zitten en geven er vaak de voorkeur aan hun benen gestrekt te laten. Anderen krijgen moeite met springen en vertonen veranderingen in hun activiteitenniveau. Zwelling rond de gewonde knie komt ook relatief vaak voor.
Wanneer de tranen voortschrijden en volledige breuken worden, weigeren honden vaak om gewicht op de ledemaat te leggen. Er is geen groot trauma nodig om breuken te veroorzaken bij honden met verzwakte ligamenten. Degenen die aan traumatische tranen lijden, zijn vaak betrokken bij intense fysieke activiteit wanneer er breuken optreden. De meeste honden met deze verwondingen stoppen plotseling met rennen of lopen en zijn niet bereid het gewonde been te belasten.
Beeldcredits: Oleg Hmelnits, Shutterstock
Wat veroorzaakt CCL-tranen?
Honden met overgewicht en uit vorm lopen een verhoogd risico op het ontwikkelen van gewrichtsaandoeningen. Activiteiten zoals flyball en rennen over oneffen terrein leiden ook vaak tot CCL-blessures, vooral bij huisdieren die in het weekend hard spelen maar niet regelmatig actief zijn. Hondensporters die tijd besteden aan het werken aan evenwicht en het opbouwen van kernkracht hebben vaak minder last van CCL-rupturen.
Lopen sommige rassen meer risico op CCL-verwondingen?
Ja. Hoewel vrijwel elke hond CCL-problemen kan krijgen, ontwikkelen sommige rassen de aandoening vaker dan andere. Newfoundlands, Massifs, Labrador Retrievers, Stafford Terriers en Rottweilers hebben allemaal de neiging om gewrichtsproblemen te hebben. Maar het probleem komt vooral veel voor bij Rottweilers, Newfoundlands en Stafford Terriers. Er zijn aanwijzingen dat er problemen zijn met CCL Newfoundlands hebben mogelijk een genetische link . Cocker-spaniëls, chihuahuas, shih tzus en mopshonden zullen de aandoening waarschijnlijk niet ontwikkelen in vergelijking met grotere honden.
Beeldcredits: JusOI, Shutterstock
Hoe wordt de aandoening gediagnosticeerd?
Dierenartsen gebruiken een veelzijdige aanpak om CCL-problemen te diagnosticeren, waarbij ze vaak vertrouwen op lichamelijk onderzoek en röntgenfoto's. Soms zijn MRI's echter nodig om gedeeltelijke tranen nauwkeurig te identificeren. De eerdere activiteiten van de hond kunnen ook helpen de kern van het probleem te doorgronden. Bij traumatische letsels is er vaak sprake van een patroon; een hond is meestal aan het rennen, springen of spelen en kan plotseling geen gewicht meer op zijn been plaatsen.
Wat houdt de behandeling in?
Zodra een hond een scheur of scheur in de ligamenten heeft, is de kans groot dat hij problemen krijgt zoals botsporen en artritis als gevolg van gewrichtsinstabiliteit. Conservatieve behandeling is soms een optie voor kleine honden met gedeeltelijke tranen. Met rust en medicijnen om de ontsteking onder controle te houden, kunnen velen binnen zes tot acht weken redelijk rondkomen. Maar het gewricht zal zonder operatie blijven degenereren.
Amerikaanse reis hondensnoepjes
Honden die meer dan 30 kilo wegen, hebben meer problemen met gewrichtsdegeneratie, wat er vaak toe leidt dat dierenartsen een operatie aanbevelen voor zwaardere patiënten. Er worden vaak verschillende procedures gebruikt om de instabiliteit van het hondengewricht aan te pakken, waaronder tibiale plateau-nivellerende osteotomie (TPLO) en tibiale tuberositasvoortgang (TTA).
Extracapsulaire hechtingsstabilisatie is een alternatief dat minder ingewikkeld is dan de andere twee procedures en is vaak beter voor kleinere honden die een operatie nodig hebben. Herstel van alle typen CCL-operaties is doorgaans behoorlijk intens. Honden hebben vaak enkele maanden nodig om weer op de been te komen en hebben doorgaans enkele weken na de procedure activiteitsbeperkingen. Fysiotherapie helpt het herstelproces te versnellen.
Beeldcredits: Jus_OI, Shutterstock
Hoe zit het later? Zal het probleem terugkeren?
Helaas ontwikkelen honden met CCL-scheuren en breuken vaak artritis, zelfs als ze een operatie ondergaan. Omdat artritis een progressieve aandoening is, vereist het doorgaans levenslange behandeling bij honden met CCL-verwondingen. Het komt ook relatief vaak voor dat honden met CCL-rupturen in de ene knie problemen krijgen in de andere. Honden waarbij geen knieblessures operatief zijn gerepareerd, ontwikkelen meestal artritis en hebben een verminderde mobiliteit naarmate de tijd verstrijkt.
Zijn er andere veelvoorkomende gewrichtsblessures bij honden?
Een hond met een gescheurde CCL kan ook een gescheurde meniscus hebben, een schokverminderend stukje kraakbeen dat zich tussen de beenbeenderen bevindt. Meniscusscheuren worden meestal gerepareerd tijdens CCL-chirurgie. Aandoeningen zoals heupdysplasie en patellaluxatie worden soms gezien bij honden met CCL-rupturen.
Sommige aandoeningen kunnen echter soortgelijke symptomen vertonen, waaronder verstuikingen, heup- en elleboogdysplasie, kanker, fracturen, ontstekingsziekten en osteochondrose.
Beeldcredits: Antonio Gravante, Shutterstock
Dekt de verzekering CCL-operaties?
Veel verzekeringsmaatschappijen bieden dekking voor CCL-chirurgie met enkele belangrijke kanttekeningen. De meeste hebben reeds bestaande uitsluitingen van aandoeningen; ze dekken geen omstandigheden die zich voordoen voordat de polis is gekocht. Bedrijven kunnen medische dossiers bekijken en weigeren soms medische rekeningen te betalen vanwege veterinaire bezoeken voorafgaand aan de dekking voor kleine problemen die later verband lijken te houden met CCL-problemen.
Sommige verzekeraars hebben ook bilaterale voorwaarde-uitsluitingen die van toepassing zijn. Ze vergoeden geen behandeling voor de linker CCL van een hond als de rechter CCL is uitgesloten van dekking als een reeds bestaande aandoening. Sommige aanbieders bieden echter aanvullingen op fysiotherapie die op zijn minst een deel van de kosten van postoperatieve revalidatie kunnen helpen dekken. Alternatieve therapieën, zoals acupunctuur, vallen meestal niet onder de ongevallen- en ziekteverzekeringen, maar sommige verzekeringsmaatschappijen bieden welzijnspakketten aan die alternatieve therapieën vergoeden.
Opsommen
Of een hond kan lopen met een gewonde CCL of niet, hangt van verschillende factoren af, waaronder hoe de breuk of scheur ontstaat en de omvang van de schade. Gedeeltelijke verwondingen als gevolg van slijtage komen relatief vaak voor en resulteren vaak niet in plotselinge kreupelheid, vooral niet in de beginfase.
Ze gaan echter meestal vooruit en maken het uiteindelijk moeilijker voor honden om te lopen en hun ledematen te belasten. Traumatische verwondingen waarbij CCL-tranen betrokken zijn, komen vaak voor wanneer honden zich midden in activiteiten bevinden zoals rennen en springen. Ze treden meestal plotseling op en resulteren soms in onmiddellijke kreupelheid en weigering om het gewonde gewricht te belasten.
Bronnen- https://www.petmd.com/dog/general-health/recovery-dog-acl-surgery
- https://vcahospitals.com/ken-uw-huisdier/cruciate-ligament-rupture-in-dogs
- https://www.webmd.com/pets/dogs/acl-injuries-in-dogs
- https://vetmedbiosci.colostate.edu/vth/services/orthopedic-medicine/canine-cruciate-ligament-injury/
