Dit artikel wordt u aangeboden met dank aan de Nationale Stichting Hondenkanker .
Zien meer artikelen over hondenkanker.
Doneer aan het Champfonds en help hondenkanker te genezen.
Talgklieren zijn microscopisch kleine klieren die zich onder de huid bevinden huid . Ze scheiden een olieachtige substantie af, talg genaamd, die de huid en het haar van dieren smeert. Tumoren van de talgklieren en gemodificeerde talgklieren komen vrij vaak voor bij honden. Hiertoe behoren nodulaire hyperplasie, talgadenoom, ductaal talgadenoom, talgepithelioom, adenoom van Meibom, ductaal adenoom van Meibom, epithelioom van Meibom, adenoom van de hepatoïde klier en epithelioom van de hepatoïde klier. Deze tumoren zijn meestal goedaardig van aard. Maar kwaadaardige talgkliertumoren zoals talgcarcinoom, Meibom-carcinoom en hepatoïdekliercarcinoom zijn ook gemeld.
Honden tussen 8-13 jaar lopen een verhoogd risico en de rassen die genetisch vatbaar zijn, zijn onder meer Engelse Cocker-spaniël Cocker-spaniël Samojeed Siberische Husky Cock-a-poep Alaskan Malamute West Highland Whiteterriër Cairnterriër Teckel Miniatuur Poedel Speelgoedpoedel Shih’ Bassethonden Beagles En Kerry Blueterriërs . Tot nu toe is er echter geen sprake van een seksuele voorkeur.
Sebaceous Adenoom Sebaceous Ductal Adenoom en Sebaceous Epithelioma
Beschrijving
Deze tumoren hebben een voorliefde voor het hoofd en zijn doorgaans exofytisch (naar buiten groeiend). Maar soms strekken ze zich uit tot in de dermis en kunnen de onderhuidse weefsels zoals de talgadenomen betrokken zijn. Er zijn meerdere lobben en aan de rand van de lobben bevindt zich een reserve van kleine basofiele reservecellen (wanneer een wrede ziekte toeslaat, komen er reservecellen naar de redden van de hond) die uiteindelijk differentiëren tot sebocyten (talgproducerende cellen die de talgklieren vormen).
Sebaceuze adenomen mogen echter niet worden verward met talghyperplasieën, die gewoonlijk multicentrische tumorachtige laesies zijn die bij honden worden aangetroffen. Ze verschijnen gewoonlijk als gepapilleerde (tepelachtige uitsteeksels) massa's met een diameter van soms 1 cm, terwijl talghyperplasieën een glanzend keratotisch (hoornachtige groei, vooral zoals die van een wrat) oppervlak hebben. Talgadenomen zijn minder gelobd.
Talgklierepitheelomen worden meestal beschouwd als een variant van talgkliertumoren. Ze bestaan voornamelijk uit basale voorlopercellen (ze hebben het vermogen om te differentiëren tot een specifiek type cel) in plaats van volwassen sebocyten. Het wordt beschouwd als een laaggradige maligniteit.
Talgductale adenomen bestaan uit een groot aantal kanalen van verschillende grootte die keratine (een taaie, onoplosbare eiwitsubstantie die het belangrijkste structurele bestanddeel van haarnagels is) en een beetje talg bevatten. Het aantal reservecellen en sebocyten dat in deze tumoren wordt waargenomen, is gering. Ze hebben vaak onregelmatige lobben die zich uitstrekken tot in de diepe dermis.
waarom plassen honden op andere honden
Oorzaak
De exacte etiologie van talgkliertumoren is grotendeels onbekend, maar hormonale disfunctie zou een mogelijke reden kunnen zijn.
Symptomen
Deze tumoren presenteren zich als verhoogde nodulaire massa's en hebben gewoonlijk een diameter van 2-5 mm. Sommige tumoren, zoals de talg epitheliomen, kunnen er zwart of bruin uitzien vanwege de aanwezigheid van melanocyten erin. Maar de resterende tumoren zien er vaak geelachtig of geelbruin uit op het snijgedeelte en kunnen alopecia-hyperpigmentatie en ulceratie vertonen met secundaire infectie. Ze kunnen ook jeuken en ontstoken zijn.
Diagnose
Alle tumoren lijken misschien op elkaar, maar voor nauwkeurig onderzoek vertrouwt de dierenarts vaak op fijne naaldaspiratie met cytologie, gevolgd door histopathologie en weefselbiopsie.
kunnen honden ranch eten
Behandeling
Deze tumoren zijn vatbaar voor chirurgische excisie vanwege hun goedaardige aard. Maar talg-epitheelomen kunnen na de operatie tweemaal of driemaal terugkeren.
Prognose
Deze tumoren zijn gewoonlijk curatief bij chirurgische extirpatie.
Talgcarcinoom
Beschrijving
Kwaadaardige tumoren van de talgklieren zijn zeldzaam bij honden en vertegenwoordigen slechts 2% van alle talgklierneoplasmata. Vanwege hun meerlobbige uiterlijk kunnen ze gemakkelijk worden onderscheiden van een liposarcoom (kwaadaardige tumor die ontstaat in de vetcellen in diep zacht weefsel). Bij honden worden ze meestal aangetroffen op het hoofd en de nek. Deze tumoren zijn lokaal infiltratief, maar metastaseren zelden. Regionale lymfeklieren kunnen in een gevorderd stadium van de ziekte worden aangetast.
Honden tussen 9-13 jaar lopen een verhoogd risico en zijn genetisch gepredisponeerd rassen kan omvatten Cocker-spaniël West Highland Whiteterriër Schotse terriër En Siberische Husky . Tot nu toe is er echter geen sprake van geslachtsvoorkeur.
Symptomen – Talgkliercarcinomen hebben een verhoogd wratachtig uiterlijk en zijn vaak exofytisch. Ze vertonen zweren en veroorzaken ontstekingen van de omliggende huid.
Diagnose
Voor nauwkeurig onderzoek vertrouwt de dierenarts vaak op fijne naaldaspiratie met cytologie, gevolgd door histopathologie en weefselbiopsie.
Behandeling
Talgkliercarcinomen zijn vatbaar voor brede chirurgische excisie. Als echter blijkt dat de tumoren invasief zijn, kunnen dierenartsen hun toevlucht nemen tot bestralingstherapie.
Prognose
Talgkliercarcinomen hebben doorgaans een bewaakte prognose vanwege de grote kans op herhaling.
Meibomiaans adenoom Meibomiaans ductaal adenoom Meibomiaans epithelioom Meibomiaans carcinoom
Beschrijving
De klieren van Meibom zijn een speciaal soort talgklieren die zich aan de rand van het ooglid bevinden. Ze zijn verantwoordelijk voor de aanvoer van talg, waardoor de traanfilm niet kan verdampen. Meibom-tumoren groeien langzaam en kunnen een overmatige hoeveelheid melanine bevatten. Ook deze laesies kunnen worden geclassificeerd als de talgkliertumoren. Deze tumoren zijn echter zeldzaam bij honden.
Meibom-carcinoom komt niet vaak voor bij honden. Maar ze kunnen infiltratief zijn en er zijn metastasen via lymfevaten naar regionale lymfeklieren gemeld.
De piekincidentie ligt tussen 6 en 11 en de genetisch voorbestemde rassen omvatten Gordon Setter Samojeed Standaardpoedel Shih Tzu Siberische Husky West Highland White Terrier en Labrador Retriever. Tot nu toe is er echter melding gemaakt van seksuele voorkeur.
Symptomen
Hoewel de meeste van hen niet-kwaadaardig van aard zijn, metastaseren ze over het algemeen niet. Maar ze kunnen extreem ongemak veroorzaken en als de tumor te groot wordt, kan dit zelfs problemen veroorzaken tijdens het knipperen.
Diagnose
Voor nauwkeurig onderzoek vertrouwt de dierenarts vaak op fijne naaldaspiratie met cytologie, gevolgd door histopathologie en weefselbiopsie.
Behandeling
Tumoren van de klieren van Meibom zijn vatbaar voor brede chirurgische excisie. Maar soms kan ook cryochirurgie (toepassing van extreme kou om overleden of abnormale weefsels te vernietigen) worden gebruikt. Na de operatie kunt u gedurende een paar dagen bloed in de tranen van uw hond opmerken. Het duurt ongeveer 3 weken voordat de wond geneest, maar het haar rond de wond zal permanent wit worden.
namen voor zwarte laboratoriumhonden
Prognose
De tumoren komen niet vaak terug. Maar de eerste zes maanden na de operatie zijn cruciaal, waarin constante monitoring een must is.
Hepatoïde klieradenoom en hepatoïde klierepitheeloom
Beschrijving
Hepatoïde klieren zijn gemodificeerde talgklieren die voorkomen in huid rond de anus van honden. Ze worden ook wel circumanale klieren genoemd. Ze ontlenen hun naam aan hepatocyten die verantwoordelijk zijn voor de eiwitopslag, de eiwitsynthese en de transformatie van koolhydraten, de synthese van cholesterol, de transformatie van fosfolipiden, de ontgifting, de modificatie en de uitscheiding van endogene en exogene stoffen. De cellen van de hepatoïde klieren lijken morfologisch op hepatocyten. Deze klieren worden aangetroffen in het perianale gebied op het dorsale en ventrale aspect van de staart in het parapreputiale gebied bij mannen (nabij de exocriene klieren vóór de geslachtsorganen) in het abdominale borstgebied bij vrouwen op het achterste gebied van de achterpoten en op de middellijn van de rug en thorax. Soms worden ze ook elders in het lichaam aangetroffen.
Hepatoïde klieradenomen zijn goed ingekapselde, meerlobbige subcutane massa's die goedaardig van aard zijn. Maar epithelioom van de hepatoïde klier is slecht gedifferentieerd vanwege de laaggradige kwaadaardige aard ervan.
Honden tussen 8-13 jaar zijn vatbaar en de rassen die een verhoogd risico lopen, zijn onder meer Siberische Husky Samojeed Pekinees Cock-a-poep Cocker-spaniël Bretagne-spaniël Lhasa Apso Shih’ Gemengd ras En Brak . Intacte mannen komen echter vaker voor dan hun vrouwelijke tegenhangers.
Symptomen
Deze tumoren kunnen worden aangetroffen als solitaire of meerdere intradermale massa's. Ze variëren van 0,5 tot 5 cm in diameter en vertonen ulceratie, alopecia en desquamatie. Ze zien er lichtbruin uit op het snijgedeelte.
Diagnose
Voor nauwkeurig onderzoek vertrouwt de dierenarts vaak op fijne naaldaspiratie met cytologie, gevolgd door histopathologie en weefselbiopsie.
Behandeling
Chirurgie is de voorkeursbehandeling voor hepatoïde klieradenomen en hepatoïde epitheliomen. Voor intacte reuen wordt echter castratie (verwijdering van de mannelijke geslachtsorganen) aanbevolen op het moment van de operatie. Hoewel de kans op herhaling na chirurgische extirpatie minimaal is, worden nieuwe tumoren die uit aangrenzende weefsels ontstaan, vaak verward met terugkerende hepatoïdeklieradenomen en epitheliomen. Maar hyperplastische hepatoïde klieren dichtbij de chirurgische marges kunnen op de vorige locatie worden getransformeerd in nieuwe tumoren.
Hepatoïde kliercarcinoom
Beschrijving
Dit is een kwaadaardige tumor die wordt aangetroffen op de perianale parapreputiale en staarthuid. Honden tussen 8-12 jaar zijn voorbestemd en rassen die een verhoogd risico lopen, kunnen onder meer zijn Siberische Husky Shih’ En Gemengd ras . Intacte mannetjes hebben een hogere voorkeur vergeleken met hun vrouwelijke tegenhangers.
hoeveel kost het klonen van honden
Deze tumoren hebben een variabel metastatisch potentieel en verspreiden zich vaak via de lymfevaten naar de sacrale en iliacale lymfeklieren.
Diagnose
Voor nauwkeurig onderzoek vertrouwt de dierenarts vaak op fijne naaldaspiratie met cytologie, gevolgd door histopathologie en weefselbiopsie.
Behandeling
Artsen kiezen voor een operatie gevolgd door daaropvolgende bestraling. Maar hepatoïdekliercarcinoom is niet vatbaar voor castratie of oestrogeentherapie.
Prognose
Bij hepatoïdkliercarcinoom is de prognose meestal onzeker.
Referentie
Tumoren bij huisdieren – Donald J. Meuten DVM PhD is hoogleraar pathologie bij de afdeling Microbiologie, Pathologie en Parasitologie van het College of Veterinary Medicine North Carolina State University Raleigh
