Fospice: zorg aan het einde van het leven voor opvanghonden

Hoe tragisch is het voor een achtergelaten dier in een opvangcentrum dat te maken krijgt met een terminale ziekte, ouderdom of ziekte zonder de juiste medische behandeling en de liefdevolle troost en zorg die alleen een menselijke metgezel kan bieden in die laatste dagen, weken of maanden van zijn leven. Oudere honden en mensen met terminale ziekten verdienen beter en dat is precies wat de honden verdienen Fospice-programma via Foster Dogs NYC gaat allemaal over.

Fospice biedt comfort en zorg aan het levenseinde aan een dakloze, terminaal zieke of oudere hond op basis van het hospice-model. Het programma van Foster Dogs NYC is geïnspireerd op een soortgelijk programma van de ASPCA .

Foster Dogs NYC vindt honden die met dit soort trauma's aan het levenseinde worden geconfronteerd en vindt ze vervolgens liefdevolle pleeggezinnen en sponsort financieel de basisbehoeften van de asielhond en de medische zorg voor de rest van het leven van het dier. Oprichtster Sarah Brasky zegt te veel oude en zieke honden sterven in opvangcentra. Soms ontvangen deze opvangcentra dieren die medisch gezien niet gezond genoeg zijn voor adoptie, maar die toch het recht moeten hebben om hun gouden jaren door te brengen in liefdevolle huizen met de juiste medische behandeling.

Hoewel Brasky niet wil dat een dier in een asiel vastzit, gelooft ze dat het vooral moeilijk is voor oudere honden die hun levenslange gezinnen moeten missen en aan het eind van hun leven rust en comfort nodig hebben.

Fospice heeft elk jaar slechts een klein aantal honden kunnen sponsoren, maar met een nieuwe 501(c) non-profitstatus zal binnenkort meer donaties kunnen geven en de levenskwaliteit van een groter aantal van deze bijzondere honden kunnen helpen verbeteren, ongeacht hoeveel – of weinig – tijd ze nog hebben.

Fospice: zorg aan het einde van het leven voor opvanghonden

(Photo Credit: Foster Dogs NYC)

Chelsea Massimin is een pleegmoeder van het Fospice die aanvankelijk zwart zag Chihuahua Lucy achter de tralies in een plaatselijk opvangcentrum. De 12-jarige Lucy had kanker en nierproblemen en kwam naar het asiel nadat ze samen met 30 andere honden in beslag was genomen uit een hamstersituatie. Daarvoor had Lucy in een ander hondenpension gewoond. Toen Chelsea Lucy zag, zat de hond al zeven maanden in haar huidige asiel zonder enig onderzoek. Massimin vond dat de kleine Lucy meer verdiende dan het harde leven dat ze had doorstaan en de dood in een asiel, dus pakte ze de pup in en nam haar mee naar huis om zich bij de andere honden van het gezin te voegen. Sinds die dag in april is Lucy 3 pond aangekomen. en doet het verrassend goed. De familie kookt speciale maaltijden voor haar en blijft haar elke twee uur heen en weer dragen. Massimin zegt dat geen enkel dier ooit de Regenboogbrug mag oversteken zonder liefde te kennen, en is blij en vereerd om de kleine Lucy hiervan te voorzien.

legerhondenrassen

(Photo Credit: Foster Dogs NYC)

De allereerste Fospice-hond was Daisy the Elderbull... een 12-jarige Pit Bull-mix gered door een dierenredding. Daisy was uitgemergeld en had talloze nestjes gekregen. Deze oude dame had volledig versleten tanden, wat erop wijst dat ze ooit deel heeft uitgemaakt van een hondengevecht. Daisy was niet zindelijk, maar raakte snel in de smaak toen ze in haar nieuwe pleeggezin werd geplaatst, waar ze werd overspoeld met liefde en aandacht en genoot van zelfgemaakte maaltijden die haar hielpen aan te komen en haar vacht te verbeteren. Daisy had meer geluk dan veel oudere pitbulls die vaak lang in opvangcentra wachten en sommigen nooit worden geadopteerd. Dankzij een huis vol liefde en bijzondere zorg liet Daisy haar ware aard zien: een lieverd met mensen en andere huisdieren. Haar zicht en gehoor waren enigszins verminderd en haar spieren bewogen langzamer. Maar omdat ze een Fospice-hond is, kan Daisy de rest van haar leven omringd door liefde en vriendelijkheid leven.

Zorgen voor een oudere of zieke asielhond hoeft geen trieste zaak te zijn. Hoewel het einde zeker dichterbij is voor deze dieren, is het ongelooflijk lonend om ze de veiligheid, zorg en liefde te kunnen geven die ze allemaal verdienen, vooral aan het einde van een moeilijk leven. Het is een nobelheid om van de laatste dagen van een dier de gelukkigste beste dagen te maken.