Hoe communiceren honden met elkaar? 3 categorieën communicatie

twee honden die op elkaar inwerken

DIERENARTS GOEDGEKEURD

Dr. Ashley Darby Foto

BEOORDEELD EN GECONTROLEERD DOOR



Dr. Ashley Darby



BVSc (dierenarts)

De informatie is actueel en up-to-date volgens het laatste veterinaire onderzoek.



Kom meer te weten

Honden gebruiken misschien geen woorden, maar ze praten wel met elkaar en met hun mensen. Hun communicatie vindt voornamelijk plaats via lichaamstaal. Een hond kan veel zeggen door waar hij zijn oren en staart plaatst. Stemmen en geuren spelen echter ook een rol bij de communicatie met honden.

Hoektanden begrijpen deze gedeelde taal door een combinatie van aangeboren kennis en leren, een beetje zoals mensen het begrijpen gezichtsuitdrukkingen . Je wordt beter in het begrijpen van andere mensen door interacties. Maar de meeste mensen worden ook geboren met een aangeboren gevoel voor het lezen van signalen van anderen en het geven van eigen signalen.

Het begrijpen van de lichaamstaal van een hond is voor ons mensen echter niet vanzelfsprekend. Veel eigenaren kunnen de lichaamstaal van hun pup verkeerd interpreteren. Een kwispelende staart betekent bijvoorbeeld niet altijd dat een hond blij is. Dit soort misverstanden kan mogelijk tot gevaarlijke situaties leiden, bijvoorbeeld wanneer u een agressieve hond als vriendelijk interpreteert, of de waarschuwingssignalen van een hond negeert om zich terug te trekken.



De tijd nemen om te begrijpen hoe een hond communiceert, kan uiterst nuttig zijn. Het zou iets moeten zijn dat elke eigenaar leert!

De 3 categorieën van hondencommunicatie

Alle hondencommunicatie valt in drie verschillende categorieën. Lichaamstaal is hiervan de belangrijkste, hoewel de andere ook een cruciale rol spelen. Interessant is dat sommige raseigenschappen, zoals een stompe staart, korte gezichten, zeer lange vacht en rechtopstaande oren, het communicatierepertoire van bepaalde hondenrassen hebben verminderd.

1. Lichaamstaal

gelukkige hond aan het strand

Beeldcredits: Denise Coyle, Pixabay

Wanneer honden met elkaar praten, is lichaamstaal van vitaal belang. Het grootste deel van hun communicatie wordt gepresenteerd via visuele signalen, die vrij gelijkaardig zijn aan die van mensen, hoewel we woorden vaak als het belangrijkste beschouwen.

Hier volgt een kort overzicht van de verschillende soorten visuele communicatie die honden aan andere honden bieden.

Hoofd houding

Weimaraner_Pexels_Pixabay

Beeldcredits: Pexels, Pixabay

Waar een hond zijn hoofd richt, is meestal waar hij heen wil. De richting van de blik van een hond wordt verschillend gebruikt tussen mensen en honden. Bij interactie met andere honden is een starre blik (meer dan alleen kort oogcontact) een bedreiging, en het hoofd wegdraaien is een teken van verzoening. Wanneer een hond naar een mens staart, is dat een teken van verbondenheid of soms een verzoek om hulp.

Mondvorm

Iedereen weet dat een grommende hond geen gelukkige hond is. De mondvorm kan echter ook op andere manieren belangrijk zijn.

Hijgen kan een teken van ontspanning zijn. Een losse kaak geeft vaak aan dat de hond ontspannen en tevreden is. Hijgen kan echter ook een teken van stress zijn. Lippen likken is een verzoeningsgedrag. Sommige honden vertonen een glimlach, wat kan worden opgevat als het tegenovergestelde van grommen. Het is bekend dat bepaalde rassen, zoals Dalmatiërs en Engelse springerspaniëls, dit meer doen dan andere. Het is een sociaal signaal, ook al zijn de tanden technisch getoond. Gestresste honden zullen hun lippen naar achteren trekken.

Gaap

hond geeuwen

Beeldcredits: RogerMayhem, Pixabay

Honden kunnen gapen om hen te helpen wakker te blijven, net als mensen. Ze kunnen echter ook gapen als ze gestrest zijn.

Een passieve hond kan gapen om aan te geven dat hij een agressieve hond probeert onschadelijk te maken. Meestal wordt dit gevolgd door het wegdraaien van het hoofd van het dier.

Ogen

Zachte ogen geven aan dat uw hond ontspannen is en niet bedreigd. Harde ogen, vooral bij spanning rond het voorhoofd, duiden op stress. Als een hond bedreigend is of zich bedreigd voelt, wordt dit weergegeven door een walvisoog, of een zijoog waarbij het wit van het oog zichtbaar is. Het walvisoog is een sterk teken om uw hond uit de situatie te halen waarin hij zich bevindt.

Staart

hond staart

Beeldcredits: Bert De Schepper, Pixabay

De staart van een hond is een essentieel teken van de gevoelens en bedoelingen van een hond. Staarten die hoog worden gehouden, communiceren vertrouwen, bereidheid om te benaderen en opwinding of agressie. Een hond met een stijf uitgestoken staart voelt zich meestal angstig of bedreigd. Een staart die tussen de benen zit, kan op angst gebaseerd zijn of een signaal van verzoening.

Kwispelen met de staart betekent niet noodzakelijkerwijs dat de hond gelukkig is. Ze kunnen ook hun staart laag bij de grond kwispelen als ze onzeker zijn over de situatie. Als alternatief kan een hond met agressieve bedoelingen langzaam met de staart kwispelen, of de staart snel laten trillen in een vlaggebaar. Honden dat zwaaien met hun staart iets naar links zijn onzeker en kunnen mogelijk bang zijn voor de situatie. Degenen die een beetje naar rechts zwaaien, zijn comfortabel en optimistisch.

    Gerelateerd lezen: Waarom achtervolgen honden hun staarten?

Oren

Oren zijn een ander belangrijk ding om op te letten bij honden. De vorm van het oor van een hond kan echter een rol spelen in de manier waarop deze communicatie werkt. Sommige honden zijn vanwege hun ras niet in staat hun oren op een bepaalde manier merkbaar te bewegen. Als de oren van uw hond kunstmatig worden veranderd, kan dit de communicatie nog meer beïnvloeden.

Rechte oren zijn vaak een teken van alertheid, interesse en de intentie om te naderen. Oren die stijf zijn maar naar achteren zijn getrokken, kunnen een teken zijn van agressie, verzoening of angst. Zijwaartse vliegtuigoren kunnen duiden op een intern conflict.

Naar beneden getrokken hondenoren zijn echter vaak een kalmerend teken. Dit is de uitdrukking die honden vaak vertonen als ze bijvoorbeeld nieuwe mensen ontmoeten.

Lichaam

bange hond verstopt in het gras

Er zijn veel manieren waarop honden met hun lichaam kunnen communiceren. Een borstelige vacht duidt bijvoorbeeld vaak op agressie.

Een hond kan rechtop gaan staan ​​als hij agressief en opgewonden is. Het laten zakken van het lichaam heeft het tegenovergestelde effect en kan erop duiden dat de hond bang is. of proberen een bedreigende situatie onschadelijk te maken. Een speelboog met het hoofd en de onderarmen op de grond en de billen in de lucht geeft aan dat de hond wil spelen. Omrollen of hurken met opgeheven poot zijn tekenen van verzoening.


2. Zang

twee huilende honden

Afbeelding door: Andrey_and_Lesya, Pixabay

Honden kunnen ook communiceren via een reeks stemgeluiden. Deze vallen in twee categorieën: lange afstand en korte afstand, afhankelijk van de afstand waarvandaan ze proberen te communiceren.

Blaffen komt in veel verschillende vormen voor. Diep en langzaam aanhoudend blaffen is vaak agressiever: de hond weet dat de dreiging aanwezig is, en dat vindt hij niet leuk. Veel honden kunnen ook vrolijk blaffen, bijvoorbeeld wanneer ze iemand zien die ze kennen. Hoog herhaaldelijk blaffen komt meestal voor wanneer honden zich geïsoleerd voelen.

Grommen is doorgaans agressief, maar niet altijd. Sommige honden kunnen ook grommen tijdens het spelen, maar dit is meestal hoger en korter van duur. Huilen is bij de meeste honden gebruikelijk. Het kan erop duiden dat de hond zich verveelt of geïsoleerd is. Veel honden zullen huilen als ze eenzaam zijn, maar velen zullen het gewoon voor de lol doen, omdat dit gedrag van sociale binding is.

Gejank kan van alles betekenen. Mensen interpreteren ze meestal als angstig, maar ze kunnen ook op iets anders duiden. Een gejammer kan bijvoorbeeld duiden op gretige verwachting of het zoeken naar aandacht. Niezen tijdens het spelen komt vaak voor tijdens het spelen, maar het zijn geen echte niesbuien. Diep en langzaam aanhoudend blaffen is vaak agressiever: de hond weet dat de dreiging aanwezig is, en hij houdt er niet van. Veel honden kunnen ook vrolijk blaffen, bijvoorbeeld wanneer ze iemand zien die ze kennen. Hoog herhaaldelijk blaffen komt meestal voor wanneer honden zich geïsoleerd voelen.

    Zie ook:Hondenrassen die niet blaffen

3. Olfactorisch

snuffelende hond

Afbeelding door: Alex Zotov, Shutterstock

Honden hebben gevoelige neuzen. Ze communiceren vaak door het gebruik van feromonen en chemosignalen, die mensen niet kunnen ruiken. Er worden verschillende geuren geproduceerd als de hond bang of boos is. Geuren kunnen ook op seks duiden en het individu identificeren. Als een vrouwtje tochtig is, produceert ze feromonen die aangeven dat ze klaar is om te paren.

Geurmarkering is een vorm van geurcommunicatie die honden gebruiken, waarbij de nabijheid van andere honden niet nodig is; urine, uitwerpselen, anaalklierafscheidingen en andere geurklieren laten een spoor van communicatie achter bij uw hond. Ze zullen elkaar ook grondig besnuffelen als ze elkaar ontmoeten om informatie te krijgen over de geur van de andere hond.

Pitbull-mix met Duitse herder

Honden kunnen ook de unieke geuren van hun baasje identificeren en aan de hand van hun geur de emotionele toestand van een persoon leren kennen.

Kunnen honden met elkaar praten?

Zoals je waarschijnlijk uit dit artikel hebt opgemerkt, praten honden wel met elkaar, maar is vocale communicatie minder belangrijk dan lichaamstaal en geur wanneer honden met elkaar omgaan. Honden zullen elkaar hun bedoelingen en emotionele toestand doorgeven. Dit bevordert goede vriendschappen en minimaliseert mogelijke ruzies.

Het agressieve of verzoenende gedrag van een hond kan effectief zijn bij het omzeilen van fysieke conflicten. Wanneer mensen de lichaamstaal van honden leren lezen, kunnen ook zij betere interacties met honden hebben en, belangrijker nog, voorkomen dat ze worden gebeten.

Laatste gedachten

Hoektanden communiceren op veel manieren op dezelfde manier als mensen. Lichaamstaal speelt een sleutelrol, net als bij mensen. Vocale signalen kunnen ook wijzen op de emoties van een hond. Deze zijn echter zeldzamer en minder belangrijk dan visuele signalen. Voor honden komen vocale signalen op de tweede plaats na lichaamstaal. Ze communiceren niet een breed scala aan gedachten en worden lang niet zo vaak gebruikt. Een hond maakt altijd gebruik van lichaamstaal, terwijl vocale signalen alleen worden gebruikt als dat nodig is.

Honden produceren ook voortdurend geuren en gebruiken deze om allerlei soorten informatie over te brengen. Mensen hebben toegang tot zowel de visuele als auditieve taal die hun honden afgeven. We kunnen deze signalen leren lezen om onze honden beter te begrijpen. De geuren van chemosignalen en feromonen liggen echter buiten ons bereik omdat we ze niet kunnen ruiken.

Ook de communicatie met honden kan van hond tot hond verschillen. Hun oren kunnen bijvoorbeeld een belangrijke rol spelen. Maar een Duitse herder gaat zijn oren anders gebruiken dan een Beagle. Sommige honden zijn ook beter in communicatie dan andere. Hoewel veel ervan aangeboren is, baart oefening kunst. Een hond die niet gesocialiseerd is, kan moeite hebben met communiceren. Daarom zijn ze vaak agressiever, angstiger of het doelwit van agressie. Ze begrijpen niet wat de andere hond zegt en reageren niet gepast.

Leren over de lichaamstaal van honden is essentieel voor alle eigenaren. Concreet moet u leren hoe uw hond communiceert, wat alleen kan worden gedaan door aandacht aan hem te besteden.

Gerelateerde artikelen:

  • Hoe u voor uw hond moet zorgen
  • Waarom gapen honden?
  • Geuren waar honden dol op zijn en die u misschien zullen verrassen
Bronnen
  • https://vcahospitals.com/ken-uw-huisdier/canine-communication-interpreting-dog-taal
  • https://www.researchgate.net/publication/326698084_Communication_in_Dogs
  • https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/9170629/

Inhoud