Labrador Retriever versus Duitse herder: de vergelijking (met afbeeldingen)

Labrador Retriever versus Duitse herder

De Labrador Retriever en de Duitse herder zijn zeer veel voorkomende rassen in de Verenigde Staten. Sterker nog, ze staan ​​regelmatig bovenaan de lijst van de meesten van de AKC populaire rassen elk jaar. Dat gezegd hebbende, het zijn buitengewoon verschillende honden en worden in het geheel niet als uitwisselbaar beschouwd. Een hond die beter is voor het ene gezin, is misschien niet de beste optie voor een ander gezin. Daarom raden we u ten zeerste aan om onderzoek te doen voordat u een van deze rassen adopteert.

Labrador Retrievers zijn over het algemeen heel vriendelijk en mensgericht. Ze houden van iedereen en alles, hoewel ze ook een sterke prooidrift hebben. Velen houden ook van water omdat ze oorspronkelijk werden gefokt om gevogelte en visnetten te apporteren.



Duitse herders zijn doorgaans alleen op hun families gericht. Een goed gesocialiseerde Duitse herder is niet agressief tegenover vreemden, maar dat betekent niet dat ze vriendelijk zijn. Het hangt echt af van hoe ze zijn opgevoed tijdens de training.



Verschillende andere aspecten onderscheiden deze rassen. Blijf lezen om te bepalen welke het beste is voor uw gezin.

scheidingshondpoot



Pupuccino Starbucks prijs

Visuele verschillen

Lab retriever versus Duitse herder

Afbeelding door: Links – Labrador Retriever (Chiemsee2016, Pixabay); Rechts – Duitse herder (shelma25, Pixabay)

In een oogopslag

Labrador retriever
  • Gemiddelde lengte (volwassene): 3 tot 24,5 inch
  • Gemiddeld gewicht (volwassene): 55 tot 80 pond
  • Levensduur: 10 tot 12 jaar
  • Oefening: Hoog
  • Verzorgingsbehoeften: Gematigd
  • Familie vriendelijk: Ja
  • Andere huisdiervriendelijke: Met socialisatie (inclusief katten)
  • Trainbaarheid: Hoog
Duitse herders
  • Gemiddelde lengte (volwassene): 22 tot 26 inch
  • Gemiddeld gewicht (volwassene): 60 tot 100 pond
  • Levensduur: 8 tot 11 jaar
  • Oefening: Hoog
  • Verzorgingsbehoeften: Gematigd
  • Familie vriendelijk: Ja
  • Andere huisdiervriendelijke: Met socialisatie (geen katten)
  • Trainbaarheid: Hoog

scheidingshondpoot

Overzicht Labrador Retriever

Labrador retriever

Beeldcredits: Tina-Rencelj, Shutterstock



De Labrador Retriever is gefokt als jachthond. Oorspronkelijk werden ze gefokt en ontwikkeld in het Verenigd Koninkrijk, maar velen werden later in Canada geïmporteerd. Tegenwoordig is dit ras nog steeds een gewaardeerde jachthond. Ze worden ook gebruikt voor het werk van dienstdieren en worden als metgezellen gehouden.

Ze zijn buitengewoon populair in een groot deel van de westerse wereld. De meeste mensen houden van ze als gezelschapsdieren vanwege hun gehoorzaamheid en speelsheid. Ze zijn vriendelijk en loyaal.

Temperament

Labrador Retrievers zijn extravert, vriendelijk en aangenaam. Ze hebben een extreem goed karakter en daarom zijn het zulke goede familiehonden. Ze zijn gelijkmatig van aard en kunnen goed overweg met kinderen en andere honden. Ze hebben zelfs een goede reputatie bij kleinere dieren, zolang ze maar goed gesocialiseerd zijn.

Deze honden kunnen echter energiek zijn. Velen kennen niet veel angst, waardoor ze in de problemen kunnen komen. Om te voorkomen dat ze uit de hand lopen, zijn training en socialisatie nodig. Deze honden worden laat volwassen, rond de leeftijd van 3 jaar. Hiervoor hebben ze vaak puppy-achtige energie, waardoor ze vaak als hyperactief worden bestempeld.

Labrador Retrievers zijn doorgaans niet luidruchtig of territoriaal. Ze kunnen echter blaffen bij onbekende geluiden en als ze schrikken. Dat gezegd hebbende, hun vriendelijke karakter maakt ze tot slechte waakhonden.

Gezondheid

Labrador Retrievers zijn over het algemeen gezond. Ze zijn echter gevoelig voor een aantal genetische aandoeningen, zoals alle raszuivere honden.

Misschien wel het meest opvallend is dat Labrador Retrievers extreem gevoelig zijn voor obesitas. Het kan zijn dat ze hun POMC-gen geheel of gedeeltelijk missen, wat hen helpt hun eetlust te reguleren. Daarom moeten veel Labrador Retrievers zorgvuldig gevoerd worden.

Chocolade Labradors zijn dat wel waarschijnlijker om bepaalde gezondheidsproblemen te ontwikkelen, en hun levensduur is aanzienlijk lager dan die van de andere kleuren. Hoewel de exacte oorzaak hiervan onbekend is, wordt aangenomen dat dit te wijten is aan het selectief fokken op kleur, aangezien de chocoladeeigenschap zeldzaam is.

Labrador Retrievers zijn ook gevoelig voor: Labrador retriever

Beeldcredits: danielle828, Pixabay

Zorg

Labrador Retrievers zijn geweldige huisdieren, maar ze vereisen wel veel zorg. Het is een actief, werkend ras, dus beweging is een must. Ze hebben meerdere wandelingen van 30 minuten per dag nodig om gezond en gelukkig te blijven. Anders kunnen ze destructief worden. Uiteraard kan bij intensief spelen op een omheind terrein ook energie verloren gaan.

Trainen op jonge leeftijd is essentieel. Deze honden zijn gevoelig voor verveling, wat kan leiden tot vernietiging en hyperactiviteit. Om deze reden wordt aanbevolen dat Labrador Retrievers zo vroeg en vaak mogelijk worden getraind.

Dit zal niet alleen helpen om zich goed te gedragen, maar het voorkomt ook dat de hond zich gaat vervelen. Deze honden zijn behoorlijk intelligent, wat wel een verantwoordelijkheid van de eigenaar met zich meebrengt.

Hun verzorgingsbehoeften zijn niet buitensporig hoog, maar dagelijkse sessies zijn vaak vereist. Hun vacht werpt zwaar af. Daarom raden we vaak aan om ze zoveel mogelijk te borstelen. Deze routine helpt ook de natuurlijke oliën door hun huid te verspreiden, waardoor ze schoon en waterdicht blijven.

Ze hebben niet zo vaak een bad nodig. Vanwege hun liefde voor water is het echter niet vreemd dat ze modderig worden. In deze gevallen is vaak een bad nodig. Hun nagels moeten geknipt worden en hun tanden moeten regelmatig gepoetst worden. Mogelijk moeten ook hun oren worden schoongemaakt, hoewel hun korte vacht vaak betekent dat dit geen groot probleem is.

scheidingshondpoot

Overzicht Duitse herder

een duitse herder liggend op tafel buiten

Afbeelding door: lancegfx, Pixabay

De Duitse herder is een werkhond die zijn oorsprong vindt in Duitsland. Zoals de naam al doet vermoeden, werd dit ras oorspronkelijk gefokt voor het hoeden van dieren. Tegenwoordig staan ​​ze echter vooral bekend om hun territoriale en beschermende instincten.

Ze zijn enorm populair in de Verenigde Staten en worden vaak als familiehond gehouden. Hun gehoorzaamheid en intelligentie zijn de vaak genoemde redenen voor hun populariteit. Ze worden ook op veel verschillende gebieden gebruikt, van politiewerk tot zoek- en reddingsacties. Hun loyaliteit maakt ze geweldig voor deze omgevingen.

Temperament

De Duitse herder is misschien een populaire familiehond, maar door zijn temperament kan hij vaak met een handjevol zijn. Ze zijn uiterst loyaal en gedragen zich thuis vaak braaf. Ze kunnen echter territoriaal zijn ten opzichte van vreemden, wat hen mogelijk agressief kan maken als ze niet goed gesocialiseerd zijn.

Je kunt een Duitse herder niet mee naar huis nemen en er nooit meer mee naar buiten nemen. Hun behoefte aan socialisatie is vrij hoog in vergelijking met die van andere honden. Ze moeten weten dat anderen geen bedreiging vormen, wat alleen kan worden bereikt door hen aan veel andere mensen voor te stellen!

Deze honden willen graag leren en trainen. Ze pikken gemakkelijk commando’s op en zijn eigenaargericht genoeg om ernaar te luisteren. Ze hebben een nauwe band met iedereen in hun gezin, waardoor ze geweldige gezinshonden zijn.

Ze presteren het beste als ze een bepaalde taak krijgen. Als je geïnteresseerd bent in hondensport of iets dergelijks, is dit hondenras vaak een geschikte keuze. Zelfs als dat niet het geval is, raden veel mensen aan om de hond te trainen in behendigheid of gehoorzaamheid om zijn hersenen te oefenen en te voorkomen dat hij zich overmatig verveelt.

Gezondheid

Vroeger waren Duitse herders behoorlijk gezond. Ze ondergingen echter in hun beginjaren een zekere mate van inteelt, met een sterke nadruk op uiterlijk in een paar lijnen.

Tegenwoordig worden deze honden steeds ongezonder. Het is het beste om puppy's aan te schaffen uit werklijnen, waar gezondheid en atletisch vermogen belangrijker zijn dan uiterlijk. Showlijnen leggen vaak te veel nadruk op het voldoen aan de norm, wat tot gezondheidsproblemen kan leiden.

Duitse herders zijn vaak vatbaar voor heup- en elleboogdysplasie. Hoe schuiner de rug van een hond is, hoe groter de kans dat hij door een van deze aandoeningen wordt getroffen. Artritis komt vaak voor op latere leeftijd, zelfs bij honden die geen heupdysplasie hebben.

Veel werkhondenrassen hebben dit degeneratieve spinale stenose . De omvang en reikwijdte van deze ziekte zijn echter onbekend, aangezien er nog een groot onderzoek moet plaatsvinden. De meeste Duitse herders worden ongeveer 11 jaar oud, wat normaal is voor een ras van hun omvang.

german shepherd dog_Hans Kemperman, Pixabay

Afbeelding door: Hans Kemperman, Pixabay

Zorg

Duitse herders hebben een stugge vacht die goed schoon blijft. Ze werpen echter zwaar. Daarom is het het beste om ze indien mogelijk dagelijks te poetsen. Gelukkig hebben ze niet zo vaak een bad nodig, vooral als je hun poetsroutine volhoudt. Te vaak baden kan zelfs problemen veroorzaken, omdat het de huid van de hond uitdroogt.

Duitse herders hebben een typische verzorging nodig. Hun nagels moeten om de paar weken worden geknipt en hun tanden moeten minstens om de dag worden gepoetst.

Het trainen en socialiseren van deze honden is essentieel voor hun welzijn. Ze zijn behoorlijk intelligent, dus je moet hun geest regelmatig oefenen. Dagelijkse training is een gemakkelijke manier om dit te doen, en het kan u helpen ze onder controle te houden.

vizsla en weimaraner

De socialisatie moet lang na hun puppyjaren worden voortgezet. Anders kan de hond achteruit trappen en plotseling bang worden voor nieuwe mensen en omgevingen.

Je zou verwachten dat je deze honden elke dag voldoende beweging geeft. Ze zijn het beste voor actieve gezinnen, omdat anderen moeite kunnen hebben om aan hun aanzienlijke bewegingsbehoeften te voldoen. Vaak zijn meerdere wandelingen per dag nodig.

scheidingshond

Welk ras past bij u?

Deze rassen zijn vergelijkbaar in de hoeveelheid zorg die ze nodig hebben. Beide hebben uitgebreide training en oefening nodig. Het zijn zware verharers, dus regelmatige verzorging is noodzakelijk. Ze hebben echter niet vaak een bad nodig en blijven goed schoon (meestal).

Dat gezegd hebbende, de Labrador en de Duitse herder zijn qua temperament behoorlijk verschillend. Duitse herders zijn afstandelijk tegenover vreemden en beschermend. Ze hebben een nauwe band met hun familie, maar dat betekent ook dat ze veel socialisatie nodig hebben. Labrador Retrievers zullen van iedereen houden. Ze zijn allerminst beschermend of territoriaal.

Welk ras je kiest, hangt grotendeels af van het temperament dat je zoekt. Als je een hond wilt die elke keer dat hij een vreemde ziet, extatisch is, is een Labrador Retriever de beste optie. Voor degenen die een hond willen die alleen een nauwe band heeft met familieleden, koop een Duitse herder.

    Zie ook:Cane Corso versus Duitse herder: belangrijkste verschillen

Inhoud