DIERENARTS GOEDGEKEURD
GESCHREVEN DOOR
herten jachthonden
Dr. Paola Cuevas
Dierenarts, MVZ
De informatie is actueel en up-to-date volgens het laatste veterinaire onderzoek.
Kom meer te weten
Je bent misschien bekend met het idee om de leeftijd van je favoriete huisdier te leren in hondenjaren versus mensenjaren. Toen we opgroeiden, kregen velen van ons te horen dat het equivalent van een jaar in het leven van een mens ongeveer zeven jaar in het leven van een hond was. Sommigen van ons accepteerden dat niet alleen als waar, maar raakten gefascineerd toen ze dachten aan het feit dat onze kleine puppy's binnenkort in mensenjaren ouder zouden zijn dan wij.
Achteraf gezien is dit een veel te simpele verklaring voor het feit dat de levensduur van honden aanzienlijk korter is dan die van mensen. Maar in werkelijkheid hebben verschillende soorten verschillende levensverwachtingen, en bovendien was de levensverwachting van een mens in 2021 in sommige delen van de wereld wel 85 jaar. Bovendien was de gemiddelde menselijke levensverwachting in het Paleolithicum slechts 22 tot 33 jaar, dus er is veel veranderd als het gaat om de levensverwachting van zowel mensen als hun honden.
De 4 beïnvloedende factoren die de levensduur van honden bepalen
Als het gaat om de levensverwachting van een soort, ras of ras, factoren zoals genetica, voedingsgewoonten, fysieke activiteitsniveaus, ziekteverwekkers in het gebied, toegang tot schoon water, sanitaire voorzieningen, medische zorg en de dagelijkse kwaliteit van leven komen allemaal aan bod. De levensduur wordt beïnvloed door al deze variabelen.
Beeldcredits: Jaromir Chalabala, Shutterstock
1. Ontwikkeling en zorg
Soorten met een snellere ontwikkeling hebben ook de neiging om kortere zwangerschappen te hebben, sneller tandjes te krijgen, hun fysieke ontwikkeling sneller af te ronden en eerder geslachtsrijp te worden. Over het algemeen leven sneller ontwikkelende soorten ook korter. Bij het vergelijken van andere soorten met mensen is een van de meest fascinerende feiten dat er geen andere soort is die zo lang voor zijn nakomelingen zorgt als mensen.
Ouders garanderen ons voortbestaan jaren nadat we de kindertijd hebben doorgemaakt en dit draagt bij aan het voortbestaan van de soort, waardoor een langere levensduur voor onze soort ontstaat.
2. Natuurlijke evolutie: wolven versus honden
Statistieken tonen aan dat wolven die onder menselijke zorg leven een levensverwachting hebben van 15 tot 20 jaar, terwijl hun gedomesticeerde verwanten, onze geliefde honden, slechts tussen de 7 en 15 jaar oud worden. Maar waarom?
Er spelen verschillende factoren een rol, en een van de belangrijkste zijn de genetische modificaties die hebben plaatsgevonden tijdens de creatie van de rassen. Terwijl ze op zoek waren naar bepaalde wenselijke fysieke kenmerken, verminderden fokkers de variabiliteit van de genetische pool dramatisch, waardoor slechts een klein aantal individuen de specifieke fysieke kenmerken kregen die ze wilden reproduceren.
In het wild zorgt het willekeurig fokken van de soort voor een grotere genetische diversiteit, en gewenste kenmerken worden doorgegeven via natuurlijke selectie. In de natuur zijn de overgeërfde genen voor een soort de genen die worden doorgegeven door individuen die in staat zijn te overleven en zich aan te passen aan hun omgevingsbehoeften en veranderingen.
Over het algemeen moesten de sterkste en meest dominante mannetjes paren en alleen vrouwtjes die sterk genoeg waren om te overleven, zich voort te planten en bij sommige soorten lactaat te geven of nakomelingen te voeden, zouden de overhand krijgen. In de natuur zullen zieke of zwakke individuen over het algemeen niet overleven en zich definitief niet voortplanten, en daarom worden die genen niet doorgegeven aan de soort.
parel hond chihuahua
Het ‘survival of the fittest’ klinkt misschien als een wreed concept, maar uiteindelijk garandeert het het voortbestaan en het welzijn van de soort als geheel. En gedurende een zeer lange periode worden de fysieke kenmerken van elke soort ook heel langzaam gewijzigd.
Beeldcredits: Regenanjer, Pixabay
3. Fokken
Aan de andere kant van het spectrum kwamen hondenfokkers met een grote verscheidenheid aan rassen met zeer specifieke fysieke kenmerken een zeer korte tijd . Dit werd bereikt door een zeer beperkt aantal individuen te fokken en resulteerde in een sterk verminderde variabiliteit van de genetische pool. Naast de grotere kansen om de gewenste fysieke eigenschappen te erven, hadden de individuen ook grotere kansen om defecte recessieve genetische genen te erven.
Defecte genen coderen voor anatomische misvormingen, genetische aandoeningen of predisposities voor ziekten. Genen komen in paren voor en alleen de dominante genen komen tot expressie. Wanneer twee individuen paren, erven de nakomelingen één gen van elke ouder. Door een kleinere poolvariabiliteit te hebben, wordt de kans vergroot dat twee individuen met dezelfde defecte genetische genen paren.
Als gevolg hiervan hebben de meeste hondenrassen een lijst met genetisch voorbestemde ziekten. Golden Retrievers zijn bijvoorbeeld vatbaar voor meerdere vormen van kanker en tumoren van de milt.
Parallel daaraan bracht de wijziging van de fysieke kenmerken van elk ras ook een prijskaartje aan hun gezondheid. De langwerpige en grappig uitziende lichamen van teckels maken ze vatbaar voor verschoven tussenwervelschijven. Bij hondenrassen met een plat gezicht, zoals mopshonden, is de anatomie zo aangepast dat ze een reeks ademhalingsaandoeningen erven die bekend staan als brachycefaal syndroom. Ze hebben moeite met ademhalen, verminderde hittetolerantie en een verhoogde gevoeligheid voor luchtweginfecties en ziekten.
4. Dieet en gewoonten
Vergeleken met een wolf is het leven van een hond veel sedentairer; zelfs het activiteitsniveau van een werkhond is vaak lager dan dat van een wolf. Wolven hebben een slank en atletisch lichaam; ze eten een natuurlijk rauw en compleet voedseldieet van de jacht. Gedomesticeerde honden hebben vaak een robuust lichaam dat soms overvoerd wordt, waardoor de stress in hun bewegingsapparaat, hartstelsel en de meeste andere systemen toeneemt.
oregano-olie voor honden
Ze zijn niet afhankelijk van hun lichaamsconditie om het bewerkte voedsel dat wij leveren te eten en, interessant genoeg, hebben ze enkele van onze moderne menselijke ziekten geërfd, zoals diabetes.
Conclusie
Veel factoren beïnvloeden de levensverwachting van een soort . Als algemene regel geldt dat de meeste snel ontwikkelende soorten een kortere levensduur hebben. Onze geliefde honden hebben de neiging een nog kortere levensduur te hebben in vergelijking met hun wilde voorouders, vooral vanwege fysieke aanpassingen die zijn gezocht tijdens het creëren van rassen en een verhoogde vatbaarheid voor ziekten veroorzaakt door het verlies van genetische diversiteit.
Net als bij ons mensen zullen actieve honden met een gezond en uitgebalanceerd dieet die in een gezonde omgeving leven, een betere levenskwaliteit en een betere gezondheid genieten, en mogelijk wat langer leven. De levensverwachting van de hond blijft echter korter dan ons mensenleven. Geniet elke minuut van je dierbaren en laat die staarten kwispelen! Het leven is te kort om niet maximaal lief te hebben!
