Incontinentie bij honden: oorzaken en preventie

(Afbeelding tegoed: Getty Images)

Als het om incontinentie gaat, is het belangrijkste verschil tussen honden en mensen de toegang. U kunt snel naar de badkamer rennen, maar totdat uw hond tegengestelde duimen ontwikkelt, kan hij de deur niet openen en is hij aan uw genade overgeleverd. Uiteindelijk is dat een zegen, aangezien een ongeluk binnen het eerste teken is dat je op zijn gezondheid moet letten.

Incontinentie is een verlies van het vermogen van uw hond om zijn blaas onder controle te houden. Het kan zo simpel zijn als een paar druppeltjes op het tapijt of zo ernstig als een doorweekt bed. Mogelijk merkt u een urinegeur op bij uw hond en ziet u een rauwe of ontstoken huid rond de penis of vulva.

Incontinentie kan honden van beide geslachten treffen, maar komt meestal pas in het midden of in de latere jaren van het leven van de hond voor. Gelukkig levert de behandeling van incontinentie meestal goede resultaten op.

Oorzaken

Er zijn verschillende oorzaken van incontinentie. De meest typische is bekend als hormoonresponsieve incontinentie, die wordt veroorzaakt door een hormoontekort. De hormonen (testosteron bij mannen en oestrogeen bij vrouwen) beïnvloeden het vermogen van een hond om de urethrale sluitspier, een band van spierweefsel nabij de basis van de blaas, te controleren. Deze weefsels fungeren als een reservoir of controleapparaat dat de urine vasthoudt of ervoor zorgt dat deze via de urethra naar buiten kan stromen.

Alles wat de productie van hormonen negatief beïnvloedt, verhoogt het risico van uw hond om incontinentie te ontwikkelen. Zo neemt de productie van deze hormonen op natuurlijke wijze af bij een ouder wordende hond. Leeftijdsgebonden hormoongevoelige incontinentie manifesteert zich meestal wanneer de hond acht of negen jaar oud wordt.

Pitbull gemengd Duitse dog

Gesteriliseerde of gecastreerde honden zijn gevoeliger voor het ontwikkelen van de aandoening omdat hun voortplantingsorganen (die verantwoordelijk zijn voor de productie van hormonen) zijn verwijderd. Incontinentie wordt het vaakst waargenomen bij gesteriliseerde vrouwtjes tussen de drie en vijf jaar oud.

Andere vormen van incontinentie zijn onder meer:

Onderdanig plassen wordt meestal gezien als een hond zich in een stressvolle situatie bevindt. In deze gevallen plast de hond gewoonlijk een kleine hoeveelheid urine uit en neemt hij een onderdanige houding aan, liggend op zijn rug of buik.
Neurogene incontinentie is meestal het gevolg van een tumorinfectie of een dwarslaesie die de zenuwen verstoort die de blaas controleren.
Overmatige uitzetting van de blaas veroorzaakt een gedeeltelijke obstructie die leidt tot dribbelen. Voor de eigenaar zullen de symptomen lijken op neurogene incontinentie.
Nierfalen waarbij de nieren de urine niet kunnen concentreren, waardoor de hond meer drinkt dan normaal.

Wanneer het tijd is om naar een dierenarts te gaan

Als uw hond urine druppelt of dribbelt of meer dan één ernstig ongeval heeft terwijl hij voldoende toegang heeft tot de natuur, is het tijd om naar een dierenarts te gaan. Mogelijk merkt u het volgende:

bulldog mix rassen

Ongelukken die het vaakst voorkomen als hij slaapt of extreem ontspannen is (uw hond kan uit rust opstaan en een plas of natte plek achterlaten).
Irritatie of veelvuldig likken van het genitale gebied, waardoor een ruwe of ontstoken huid ontstaat.
Verhoogd water drinken.

Wat is het volgende

Het is belangrijk om de nierfunctie te controleren om er zeker van te zijn dat er geen andere medische reden is voor de ongelukken met uw hond, zoals een urineweginfectie nier infectie of suikerziekte.

Uw dierenarts zal ook een urineonderzoek uitvoeren om te controleren op de aanwezigheid van bacteriën. Verdere tests, waaronder bloedonderzoek en röntgenfoto's, kunnen andere gezondheidsproblemen uitsluiten die het probleem kunnen veroorzaken.

Als hormonen de boosdoener zijn en u een vrouwelijke hond heeft, zal uw dierenarts waarschijnlijk fenylpropanolamine voorschrijven, wat de tonus van de urethrale sluitspier helpt verbeteren. Als dat niet lukt, zal het volgende medicijn waarschijnlijk oestrogeen zijn in de vorm van diethylstilbestrol. Voor gecastreerde reuen zal uw dierenarts testosteron voorschrijven om hetzelfde te bereiken. In deze gevallen is incontinentie meestal gemakkelijk te behandelen.

Als de oorzaak neurogeen is, zal de behandeling moeilijker zijn. Het kan langdurige katheterisatie in combinatie met antibiotica inhouden om de kans op infectie te verkleinen.

Hoe u incontinentie kunt voorkomen

Er is weinig dat u kunt doen om incontinentie te voorkomen; u kunt er pas mee omgaan als het zich voordoet. In het geval van onderdanig urineren is het beste advies om een stressgevoelige hond uit situaties te houden die tot een ongeluk kunnen leiden. Straf de hond nooit voor zijn gedrag, want dat zal het probleem waarschijnlijk verergeren.

Aanvullende artikelen:

Hydronefrose bij honden: symptomen, oorzaken en behandelingen